Parasieten en Appeltaart

13 juli 2017 - Eldoret, Kenia

Excuses voor het laat verschijnen van deze (zeer waarschijnlijk laatste) blog. 

Laten we eens beginnen met het onderzoek aangezien dat hetgeen is waarvoor we zijn gekomen. De afgelopen 2 weken hebben we ontzettend hard gewerkt om alles af te krijgen en volgens ons is dat best wel heel goed gelukt. 

Onze werkplek (kantoor van dr Mabeya in het ziekenhuis) voor het onderzoek Files, files en nog eens files

De laatste paar dagen van het onderzoek verliep iets anders dan wij hadden gedacht. 
Sterre werd niet lekker en kreeg koorts. Bij koorts in de tropen gaan de alarmbellen rinkelen. Tropen + koorts = malariatest. 

Gelukkig wonen we bij de eigenaar van een goed ziekenhuis in Eldoret en konden we de volgende dag een malariatest laten doen. Na 1,5u wachten op de uitslag werd ons verteld dat het bloed schoon was, geen malaria. Dit was toch wel een hele opluchting. 

Goed, fijn, geen malaria maar wat is het dan wel? Na een specialist in het ziekenhuis gesproken te hebben wilde hij graag nog een tyfus test doen (salmonella antigeen test). Ook was hij het met ons eens dat het slim was om de volgende dag de malariatest te herhalen als de koorts nog aanwezig was. 

Nog geen half uur later hadden we (Sterre) een diagnose: buiktyfus. 
Echt te juichen stonden wij niet maar vonden dit iets geruststellender dan malaria aangezien buiktyfus 'gewoon' met antibiotica behandeld wordt. 
Die avond is Sterre dan ook direct begonnen met de kuur. 

De volgende dag ging het niet heel veel beter. Geen koorts maar Sterre nog steeds lamlendig en ziek. De ochtend in het ziekenhuis doorgebracht waar we onderzoek doen om de laatste dingetjes af te ronden en afscheid te nemen van alle lieve mensen die we hebben ontmoet en mee hebben samengewerkt. 

Na wat twijfelen daarna in de clinic van gynocare toch de malariatest herhaald > POSITIEF... 
Dit was niet de bedoeling en hadden we ook niet meer verwacht.
Tyfus EN malaria, hoe dan?!
We werden verteld dat deze combinatie in Kenia veel voorkomt, dat was een heel klein beetje geruststellend.

Die avond meteen de eerste dosis (van de drie) medicatie gekregen via een infuus. 

Nu, een aantal dagen en heel wat ziekenhuis bezoekjes later lijkt Sterre's bloed geen malaria parasieten meer te bevatten, echter is ze nog niet de oude. 

Het eerste ziekenhuisbezoek als patient Ziekenhuisbezoekje nummero 5 Gynocare

Lisa is inmiddels het land verder aan het verkennen, Sterre is weer lekker  terug in Nederland. Kenia loopt niet weg Ster!!! 

Om met wat leuks af te sluiten zullen we nog even het appeltaart verhaal vertellen. 
Cathy (house keepster) wilde van ons graag leren hoe wij een taart bakken, aangezien zij dat voor ons al een aantal keer hadden gedaan. 
De laatste week besloten wij een appeltaart te maken, lekker Hollands. Na voor €7 geïmporteerde appels te hebben gekocht begonnen wij aan het maken van het deeg. 
Wat het iets gecompliceerd maakte was 1) Er bestaat hier alleen gezoute boter en 2) de appeltaart moest gebakken worden in een grote pan. Nou is het pan bakken niet zo'n probleem echter moest de taart na afloop worden omgekeerd om hem uit de pan te halen, laat dat nou net niet zo handig zijn bij een APPEL taart. 
We besloten te bakken met de gezoute boter en we zouden de bovenkant van de taart ook dicht plamuren met deeg zodat deze na afloop nog omgedraaid kon worden. 
Eind goed al goed, de taart kwam uit de oven met keihard deeg, leek wel op goed gebakken pizzadeeg. De zout had natuurlijk al het vocht uit het deeg getrokken.
Bovendien was het deeg niet zoet, we hebben geprobeerd de zout te compenseren, blijkbaar niet genoeg.
De appel binnenin (met veel kaneel en wat suiker) was echter heerlijk en gelukkig vond de familie de taart ook lekker.
Tsja, Nederlands koken in Afrika is niet altijd een succes...

Appeltaart bakken met Hope  Dé appeltaart

Spelletjes klassement  Samen met Hillary en Carol, geweldige mensen

Foto’s