Tuktuk

We beginnen met een bijzonder momentje van maandag. 
We reden terug in de auto van Gynocare (ziekenhuis dr mabeya) naar huis. We hadden in het ziekenhuis ontzettend veel mensen ontmoet. Catherine (de housekeeper) kreeg toen we net in de auto zaten een sms'je. Twee mannen wilden even mededelen dat ze nog niet getrouwd waren...... Haha, dan weet je al hoelaat het is.
Gelukkig konden we makkelijk zeggen dat we al bezet waren :-).

Het hoogtepunt van dinsdag: met de tuktuk naar de stad, een ritje van 5 min. Als eerste de prijs. €0.20 cent heen, €0.30 terug. Dan denk je misschien Huh waarom terug 10 cent duurder??? Terug is heuvel op, Kenia logica.
We zullen zo'n ervaring even beschrijven.

De buitenkant van een tuktuk hier ziet eruit als een stuk afgekeurd metaal met 3 skelterwielen eronder. Dan het geluid dat die dingen maken. 
Het klinkt als een opgevoerde brommer uit 1800.
Onkruid vergaat nog sneller dan een tuktuk.

We beginnen al een beetje aan de drukte in de stad te wennen. In het oversteken zijn we inmiddels zeker 5 minuten sneller dan toen we hier aankwamen en ook zijn we al een stuk beter in het negeren van mensen die ons aanspreken. Het verkeer is chaos en letterlijk iedere (mannelijke) Keniaan roept "Hi how are you?" Klinkt heel vriendelijk, maar het wordt niet altijd met goede bedoelingen geroepen dus we zijn voorzichtig.

Ons huisje wordt met de dag gezelliger. We hebben ballonnen opgehangen, 1 voor iedere week dat we hier zijn. Iedere week laten we er een knallen. 

Het onderzoek zal nog even moeten wachten, Afrika... 
De spelletjes komen daardoor goed van pas.

Gelukkig zijn we de yatzee en rummikub nog niet zat. 

Woensdag was bijna een kopie van gisteren. Wel hebben we Hope (jongste dochter) wat skills geleerd: trucjes met een bal en handstand tegen de muur. 

Verder hebben we plannen voor het weekend gemaakt en afgesproken dat we morgen even naar het ziekenhuis gaan om alvast mensen te ontmoeten die ons gaan helpen met het onderzoek. 

Hopelijk gaan we het druk krijgen volgende week want het niks doen zijn we inmiddels wel zat!